მხატვრული ტექსტის ანალიზი (ჯემალ ქარჩხაძის მოთხრობის ნაწვეტიდან)

1. იმსჯელეთ ნერონის მხატვრული სახის შესახებ;
2. მსჯელეთ ამ ტექსტის მთავარი სათქმელის შესახებ;
3. დაახასიათეთ ავტორის თხრობის მანერა და ტექსტის ენობრივი თავისებურებები.

ჯემალ ქარჩხაძის რომანში „იუპიტერის სინანული“ ნათლად ჩანს ნერონის სახე, ავტორს სურს, ნერონის პერსონაჟით დაგვანახოს, როგორი არ უნდა იყოს ქვეყნის მმართველი...

ნერონი მხდალი, შეშინებული, დამცირებული გარბის ქალაქიდან. იგი თავადვე აანალიზებს, რომ იმპერატორობა მისი მოწოდება არ იყო, იგი სინანულშია, საყვედურობს საკუთარ თავს იმის გამო, რომ პოეტობა და ლექსების წერა არ ამჯობინა იმპერატორობას.

იმპერატორობა, ქვეყნის წინამძღოლობა დიდი პასუხისმგებლობაა, როცა გაბარია მოსახლეობის ბედი... იმის ნაცვლად, რომ ხალხს დაელაპარაკოს, დიალოგისა და თანამშრომლობის გზით დაალაგოს მათთან ურთიერთობა და დააწყნაროს ამბოხებული ხალხი - ნერონი ბრიყვულ გადაწყვეტილებას იღებს. სწორედ ეს გადაწყვეტილება „გაქცევა“ მოწმობს მის ლაჩრობასა და სისუსტეზე. ქვეყანა წინ მიდის, ქვეყანა ძლიერია, როცა მას მამაცი მხედარმთავარი ჰყავს.

ჯემალ ქარჩხაძის რომანში ნახსენებია ციტატა: „იმპერატორის ურჩობა ადვილია, როცა იმპერატორი არ ჩანს“ ეს იმაზე, მეტყველებს, რომ იმპერატორთან, მეფესთან დაპირისპირებას ინდივიდუალურად ვერავინ გაბედავს, შეკამათებასაც კი, ხოლო ერთხმად, ჯგუფად თუ მოინდომებენ გააქცევენ კიდევაც - აქედან, ჩანს, რომ „ძალა ერთობაშია“!

ავტორი, ტექსტის მთავარი სათქმელის უკეთ გამოსახატად იყენებს სხვადასხვა ტროპულ მეტყველების საშუალებას: მეტაფორას: „გული გაუცივდა“, შედარებას: „ფიქრები ჩიტებივით გაეფანტნენ“... მხატვრული ხერხებით ცდილობს ემოციური ელფერი შესძინოს ტექსტს და ასე მოიტანოს მკთხველამდე.